Nieuws
De workshop op 14 april 2025 stond in het teken van samenwerking binnen het jeugdveld, waarbij actief werd gezocht naar verbinding en betekenisvolle uitwisseling tussen deelnemers. Er werd nadrukkelijk ingezoomd op de vraag: Wat gaat dit mij brengen? De insteek was om vanuit persoonlijke reflectie tot gezamenlijke inzichten te komen over samenwerken.
Kennismaking & verkenning:
De bijeenkomst begon met een kennismakingsoefening waarin deelnemers in tweetallen terugblikten op hun jeugd: met wie speelde je vroeger? Dit leidde tot gesprekken over wie je bent en hoe je gevormd bent. Hieruit kwamen kernwoorden voort als nieuwsgierigheid, onbevooroordeeldheid, verbinding, plezier, overleg, vrijheid, systemisch denken, sociaal netwerk, en het belang van échte communicatie in plaats van digitale afstand.
Vervolgens werd met wasco een kindercadeau getekend dat veel impact heeft gehad. Deze creatieve oefening hielp om “de mens achter de professional” zichtbaar te maken en bood inzicht in elkaars drijfveren.
Reflectie op samenwerking:
Met behulp van een visuele oefening (‘de bal in het midden ben jij’) werd inzichtelijk gemaakt met wie iedereen samenwerkt en hoe dichtbij deze samenwerkingspartners staan. Deelnemers legden samen de werkkaart neer, waarmee ook letterlijk ruimte voor gezamenlijke organisatie ontstond.
Hierna volgde een opdracht waarbij werd getekend wat men wilde bereiken in samenwerking: doelen varieerden van bruggen bouwen en mensgericht werken tot het centraal stellen van welzijn en veiligheid in gezinnen.
Belangrijke uitspraken die tijdens de gesprekken naar voren kwamen:
- "Samenwerken, zonder van het kastje naar de muur (te worden gestuurd)."
- "Samen groeien samen gaan. Een brug naar de overkant."
- "Blijf bij het kind, zie het kind, wat is voor het kind goed? Wat op dit moment, nu."
De pauze werd gevolgd door een verdiepingsslag in theorie.
Theorie: niveaus van samenwerking en vertrouwen.
De theorie belichtte drie vormen van kennisdeling:
1. Transfer – informatieoverdracht zonder uitleg ("hoor je mij?")
2. Translation – uitleg en afstemming ("versta je mij?")
3. Transformation – gezamenlijke inzichten ("begrijp je mij?")
Deze niveaus komen over met vormen van samenwerking:
-Coöperatie: losse verbinding, weinig contact (bijv. nieuwsbrieven).
-Coördinatie: overleg en afstemming, zoals MDO’s en zorgoverleggen.
-Collaboratie: intensieve samenwerking gericht op gezamenlijke doelen, kwetsbaar durven zijn en ruimte maken voor nieuwe inzichten.
Daarbij horen ook verschillende niveaus van teamgevoel:
-Coöperatie: oppervlakkig vertrouwen ("ik ga ervan uit dat je je aan de afspraak houdt"),
-Coördinatie: vertrouwen in elkaars kennis en kunde.
-Collaboratie: een gedeeld "wij-gevoel" waarin organisatiegrenzen vervagen.
Er werd besproken dat samenwerken vraagt om transparantie, korte lijntjes, en vertrouwen op meerdere lagen: Fysieke bereikbaarheid (koudste vorm). Toegang tot elkaars kennis (voor professioneel handelen) & Persoonlijke klik (belangrijk voor diepere samenwerking).
Kathedraal bouwen: samen aan de toekomst
De metafoor van het bouwen van een kathedraal werd gebruikt om aan te geven dat grote veranderingen in kleine stappen plaatsvinden. Kathedralen werden in de middeleeuwen vaak in honderden jaren gebouwd, door verschillende generaties en teams. Het werk was complex, soms met fouten, maar altijd met een gezamenlijke visie.
De oproep was dan ook: Welke eerste steen kun jij morgen leggen? Hoe kunnen we niet alleen het kind, maar ook de hulpverlener centraal stellen? Waar ligt je eigen invloedsfeer en wat kun je zelf doen?
Tot slot werd het belang van onbevangenheid benadrukt: niet wachten op de ander, maar kijken wat jij kunt doen. Samen in gesprek blijven, afstemmen en durven afwijken van de gebaande paden.
